银白色的月亮刚刚变圆，暮云飘散开来，夜色明亮如晴朗的白天。渐渐消尽了残酒醺醺态。站在高楼望远方，凉风从衣襟袖管处钻进身体。追忆往事旧怨，我靠着栏杆想了很久。为什么我能以妩媚的容貌和娇艳的体态，自甘寂寞？如此朝思暮想，任凭自己就这样白白消瘦下去。<br /> 从头到尾细细思量，谁能帮助我剖析呢？分别时你说还会再回来，因为你的心牵挂着我，就以一年时间为期限，即使今后偷眼看别人，也绝不忍心觑觎花柳女子。可惜白白辜负了这良辰美景，你离开后我再也没有稍微舒展一下双眉，开口说一句话。问什么时候能与你相见，能像从前那样深深相爱。

皓月初圆，暮云飘散，分明夜色如晴昼。渐消尽、醺醺残酒。危阁迥、凉生襟袖。追旧事、一晌凭阑久。如何媚容艳态，抵死孤欢偶。朝思暮想，自家空恁添清瘦。<br /> 算到头、谁与伸剖。向道我别来，为伊牵系，度岁经年，偷眼觑、也不忍觑花柳。可惜恁、好景良宵，未曾略展双眉暂开口。问甚时与你，深怜痛惜还依旧。

hào yuè chū yuán mù yún piāo sàn fēn míng yè sè rú qíng zhòu jiàn xiāo jìn xūn xūn cán jiǔ wēi gé jiǒng liáng shēng jīn xiù zhuī jiù shì yì shǎng píng lán jiǔ rú hé mèi róng yàn tài dǐ sǐ gū huān ǒu zhāo sī mù xiǎng zì jiā kōng nèn tiān qīng shòu suàn dào tóu shuí yǔ shēn pōu xiàng dào wǒ bié lái wèi yī qiān xì dù suì jīng nián tōu yǎn qù yě bù rěn qù huā liǔ kě xī nèn hǎo jǐng liáng xiāo wèi céng lüè zhǎn shuāng méi zàn kāi kǒu wèn shèn shí yǔ nǐ shēn lián tòng xī hái yī jiù

倾杯乐·皓月初圆

0

0