柔弱的柳条千丝万缕，到处都是鹅黄嫩绿，鸦雀争相鸣啼。还是早春的天气，轻寒侵入罗衣，刚刚又过去一阵风雨。我深情地询问刚飞回的燕子：在来时路过的绿水桥边，有一个画楼耸立，可曾看到那位美人正在屋里？我料想她静掩云窗，毫无意绪，任凭琴瑟的弦柱上落满尘泥。<br /> 我的忧愁像庾信那样多，不知为谁而双眉攒聚？独立在春风中弹下点点清泪，寄予这雾气迷蒙的江水向东流去。想到这昼长春闲的时日，困倦慵懒怎生挨得过去？闲靠孤枕睡意沉沉，听到那黄鹂的婉声柔语。唤醒后更觉无聊，只见斜阳依然照在花圃里。

弱柳丝千缕，嫩黄匀遍鸦啼处。寒入罗衣春尚浅，过一番风雨。问燕子来时，绿水桥边路，曾画楼、见个人人否。料静掩云窗，尘满哀弦危柱。<br /> 庾信愁如许，为谁都著眉端聚。独立东风弹泪眼，寄烟波东去。念永昼春闲，人倦如何度。闲傍枕、百啭黄鹂语。唤觉来厌厌，残照依然花坞。

ruò liǔ sī qiān lǚ nèn huáng yún biàn yā tí chù hán rù luó yī chūn shàng qiǎn guò yì fān fēng yǔ wèn yàn zǐ lái shí lǜ shuǐ qiáo biān lù céng huà lóu jiàn gè rén rén fǒu liào jìng yǎn yún chuāng chén mǎn āi xián wēi zhù yǔ xìn chóu rú xǔ wèi shuí dōu zhuó méi duān jù dú lì dōng fēng tán lèi yǎn jì yān bō dōng qù niàn yǒng zhòu chūn xián rén juàn rú hé dù xián bàng zhěn bǎi zhuàn huáng lí yǔ huàn jué lái yǎn yǎn cán zhào yī rán huā wù

安公子·弱柳丝千缕

0

0