日日登楼，一天更换一番风景，这似卷如云般流逝的春色，怎当得起“迟迟”二字。一阵风来吹起蔓蔓荒草，草背上拂过一股惨白的寒烟。在废墙左侧有小桃开了，却无人来欣赏。<br /> 我徘徊在小桃树下，想起十五六岁时的往事，一件件历历在目。是谁将斑斑竹泪，黏上那花朵零落的空枝？如果低头近看，她憔悴的身影，浸透了春日的池塘。这是一个幽深的所在，是她的归路，不要学人家相思。

日日登楼，一日换一番春色，者似卷如流春日，谁道迟迟？一片野风吹草，草背白烟飞。颓墙左侧，小桃放了，没个人知。<br /> 徘徊花下，分明记得，三五年时。是何人，挑将竹泪，黏上空枝。请试低头，影儿憔悴浸春池。此间深处，是伊归路，莫惹相思。

rì rì dēng lóu yí rì huàn yì fān chūn sè zhě sì juǎn rú liú chūn rì shuí dào chí chí yí piàn yě fēng chuī cǎo cǎo bèi bái yān fēi tuí qiáng zuǒ cè xiǎo táo fàng liǎo méi gè rén zhī pái huái huā xià fēn míng jì dé sān wǔ nián shí shì hé rén tiāo jiāng zhú lèi nián shàng kōng zhī qǐng shì dī tóu yǐng ér qiáo cuì jìn chūn chí cǐ jiān shēn chù shì yī guī lù mò rě xiāng sī

丑奴儿慢·春日

0

0