高考必背

wú shēng yě yǒu yá ér zhī yě wú yá yǐ yǒu yá suí wú yá dài yǐ yǐ ér wéi zhī zhě dài ér yǐ yǐ wéi shàn wú jìn míng wéi è wú jìn xíng yuán dū yǐ wéi jīng kě yǐ bǎo shēn kě yǐ quán xìng kě yǐ yǎng qīn kě yǐ jìn nián páo dīng wèi wén huì jūn jiě niú shǒu zhī suǒ chù jiān zhī suǒ yǐ zú zhī suǒ lǚ xī zhī suǒ yǐ xū rán xiǎng rán zòu dāo huō rán mò bú zhòng yīn hé yú sāng lín zhī wǔ nǎi zhòng jīng shǒu zhī huì wén huì jūn yuē xī shàn zāi jì hé zhì cǐ hū páo dīng shì dāo duì yuē chén zhī suǒ hào zhě dào yě jìn hū jì yǐ shǐ chén zhī jiě niú zhī shí suǒ jiàn wú fēi niú zhě sān nián zhī hòu wèi cháng jiàn quán niú yě fāng jīn zhī shí chén yǐ shén yù ér bù yǐ mù shì guān zhī zhǐ ér shén yù xíng yī hū tiān lǐ pī dà xì dǎo dà kuǎn yīn qí gù rán zhī jīng kěn qìng zhī wèi cháng ér kuàng dà gū hū liáng páo suì gēng dāo gē yě zú páo yuè gēng dāo zhé yě jīn chén zhī dāo shí jiǔ nián yǐ suǒ jiě shù qiān niú yǐ ér dāo rèn ruò xīn fā yú xíng bǐ jié zhě yǒu jiàn ér dāo rèn zhě wú hòu yǐ wú hòu rù yǒu jiàn huī huī hū qí yú yóu rèn bì yǒu yú dì yǐ shì yǐ shí jiǔ nián ér dāo rèn ruò xīn fā yú xíng suī rán měi zhì yú zú wú jiàn qí nán wéi chù rán wéi jiè shì wéi zhǐ xíng wéi chí dòng dāo shèn wēi huò rán yǐ jiě rú tǔ wěi dì tí dāo ér lì wèi zhī sì gù wèi zhī chóu chú mǎn zhì shàn dāo ér cáng zhī wén huì jūn yuē shàn zāi wú wén páo dīng zhī yán dé yǎng shēng yān

zhuāng zhōu páo dīng jiě niú

　　人的一生是可以看到边际的，而知识却看不到边际。用有限的人生追寻无限无尽的知识，是很危险的。已经这样做了还去追寻无限的知识，危险已经临身了。为了名利的善事不去做，可能受到伤害、处罚的坏事不去做，沿着名誉与刑罚的缝隙间形成的道路走，遵循了这条人生的正道，那就可以保养身体，可以保全天性，可以修炼精神，可以享尽天年。

　　庖丁给梁惠王宰牛，他的手所触到的地方，肩膀所靠到的地方，脚所踩到的地方，膝盖所顶到的地方，皮肉筋骨发出咔嚓咔嚓的声响，运刀之际的咔嚓之声，没有一处不符合音律。既符合《桑林》的舞蹈，又符合《经首》的节奏。梁惠王说：“哈哈，好啊！你的技巧为何能达到这种程度呢？”庖丁放下屠刀回答说：“我所爱好的是道，已经远远超出了技术的范围。我开始宰牛时，所见到的都是整头的牛。过了三年之后，再看牛就可以看到牛体的结构部件而不是整头牛了。时至今日，我宰牛时全凭心领神会，而不需要用眼睛看，视觉的作用停止了，而心神还在运行。我顺着牛身天然的生理结构，把刀劈进筋骨相连的大缝隙，再在骨节的空隙处引刀而入，刀刀顺着牛体本来的结构去，牛体中经络筋骨纠结的容易碍刀的地方，我的刀都绕开走而从未碰到过，何况那些巨大的牛骨头呢！好的厨师一年换一把刀，那是他们用蛮力硬割的结果；一般的厨师一个月换一把刀，那是他们硬砍把刀砍断的。我手头这把刀都已经用了十九年了，用它宰过的牛也有几千头，可是刀刃还像刚从磨刀石上磨出来一样完好无缺。牛的骨节间有缝隙，刀刃却薄得没有厚度；用没有厚度的刀刃切入有缝隙的骨节，那宽宽绰绰的地方运起刀刃来还有很多余地呢，所以这把刀用了十九年还像刚从磨刀石上磨出来一样。即使如此，每次碰到筋骨盘结的地方，我看到它很难下手，还是十分警惕，目光盯住那一点，慢慢动手。运在刀上的力气很轻很小，最后哗啦一声，整条牛立刻解体了，就像泥土被堆积在地上一般。然后我提刀站起，环顾四周，悠然自得，心满意足，把刀擦拭干净收藏起来。”文惠君说：“妙啊！我听了庖丁的这番话，领悟到了养生的道理。”

庄周《庖丁解牛》