小 中 大

0

1

收藏

音对译 否 是

编辑于：2025-05-30 00:31:38  

李清照 [宋代]

suì lìng yún cú lú huò kě hū qiān jīn yí zhì bǎi wàn shí dū zūn zǔ jù chén yǐ xíng yī ràng zhī lǐ zhǔ bīn jì zuì bù yǒu bó yì zhě hū dǎ mǎ yuán xīng chū pú suì fèi shí bó yì zhī shàng liú nǎi guī fáng zhī yǎ xì qí qū jì lù yí mù wáng wàn lǐ zhī xíng jiàn liè xuán huáng lèi yáng shì wǔ jiā zhī duì shān shān pèi xiǎng fāng jīng yù dèng zhī qiāo luò luò xīng luó jí jiàn lián qián zhī suì ruò nǎi wú jiāng fēng lěng hú shān yè fēi yù mén guān bì shā yuàn cǎo féi lín bō bú dù sì xī zhàng ní huò chū rù yòng qí yǒu lèi kūn yáng zhī zhàn huò yōu yóu zhàng yì zhèng rú zhuō lù zhī shī huò wén wàng jiǔ gāo tuō fù yǔ láng zhī shī huò shēng míng sù mèi biàn tóng chī shū zhī qí yì yǒu huǎn huǎn ér guī áng áng ér chū niǎo dào jīng chí yǐ fēng ān bù qí qū jùn bǎn wèi yù wáng liáng jú cù yán chē nán féng zào fǔ qiě fú qiū líng yún yuǎn bái yún zài tiān xīn cún liàn dòu zhì zài zhuó biān zhǐ tí huáng yè hé yì jīn qián yòng wǔ shí liù cǎi zhī jiān xíng jiǔ shí yī lù zhī nèi míng yǐ shǎng fá hé qí diàn zuì yùn zhǐ huī yú fāng cùn zhī zhōng jué shèng fù yú jī wēi zhī wài qiě hào shèng zhě rén zhī cháng qíng xiǎo yì zhě shì zhī mò jì shuō méi zhǐ kě shāo sū bēn jìng zhī xīn huà bǐng chōng jī shǎo xiè téng xiāng zhī zhì jiāng tú shí xiào gù lín nàn ér bú sì yù bào hòu ēn gù zhī jī ér xiān tuì huò xián méi huǎn jìn yǐ yú guān sài zhī jiān huò gǔ yǒng zhēng xiān mò wù jǐng qiàn zhī zhuì jiē yīn bù zhī zhǐ zú zì yí yóu huǐ kuàng wéi zhī bù yǐ shì shí jiàn yú zhèng jīng yòng zhī yǐ chéng yì bì hé yú tiān dé gù rǎo chuáng dà jiào wǔ mù jiē lú lì jiǔ yì hū liù zǐ jìn chì píng shēng bú fù suì chéng jiàn gé zhī shī bié shù wèi shū yǐ pò huái féi zhī zéi jīn rì qǐ wú yuán zǐ míng shí bù fá ān shí yòu hé bì táo cháng shā bó jú zhī tóu zhèng dāng shī yuán yàn dào bù mào zhī zhì yě 　　　　cí yuē bì lí dìng jiàn mǎo nián sǐ guì jiàn fēn fēn shàng liú xǐ mǎn yǎn huá liú zá lù ěr shí wēi ān dé zhēn zhì cǐ mù lán héng gē hǎo nǚ zǐ lǎo yǐ shuí néng zhì qiān lǐ dàn yuàn xiāng jiāng guò huái shuǐ

lǐ qīng zhào dǎ mǎ fù

　　岁时渐逝，或许正可呼卢喝雉一番。豪赌之下，一掷千金，百万钱财亦不过是十都之数。酒肉佳肴已然陈列，宾主行过揖让之礼；众人醉意微醺之际，怎能没有博戏之乐？于是打马之戏兴起，樗蒲之戏渐废。此戏实为博戏中的高雅之举，亦属闺房中的风雅游戏。

　　棋子如骥騄并驾齐驱，仿佛重现周穆王万里西行的盛况；车马杂色间列，又似杨氏五家扈从的华彩队伍。佩环珊珊作响，恍若惊闻玉蹬敲鞍之声；棋子星罗棋布，转眼可见连钱之马碎裂而退。若遇吴江枫冷、燕山叶飞，或玉门关闭、沙苑草肥之境，棋子临波不渡，恰似爱惜障泥的良马。有时出入用奇，如同昆阳之战以少胜多；有时从容仗义，又如涿鹿之师正气凛然。有的棋子素负盛名，却难免如庾郎坠马般失误；有的棋子声名不显，却忽似痴叔王湛般展露奇能。亦有棋子缓缓而归，或昂昂而出。在险峻山道上疾驰惊跃，在蚁封土堆前安步徐行。行于崎岖陡坡，恨未遇王良般的驭手；困于盐车之下，难逢造父般的伯乐。

　　况且丘陵渐远，白云在天，有的棋子贪恋槽豆，有的志在争先。以黄叶为筹码止马不前，与追逐金钱又有何异？在五十六采的规则间运筹，于九十一路的棋盘中角逐。明定赏罚之则，考校胜负之绩。于方寸棋盘间指挥若定，于细微变化中决胜千里。好胜本是人之常情；博戏不过士之末技。望梅止渴，暂解奔竞之心；画饼充饥，稍消腾骧之志。欲图实效，故临难而不退；欲报厚恩，故知机而先退。有时衔枚缓进，已逾越关塞之艰；有时恃勇争先，却未悟阱堑之险。皆因不知适可而止，终招悔恨之由。

　　何况此戏若持之以诚，典实可见于经典；用之以正，道义必合于天德。故而有人绕床大叫，五木皆成卢彩；沥酒起誓，六子尽现赤色。平生不负所望，终成剑阁破敌之师；别墅赌局未输，已奏淮淝胜贼之捷。今日岂无桓温般的名将，明时不乏谢安般的贤相。又何必效仿陶侃投博具于江，正应学袁耽掷布帽而决胜。

　　结语：佛狸定当在卯年命丧，世间贵贱仍在纷纷流徙。满眼皆是骅骝騄駬般的良马，时势危艰何能尽得真才？唯有木兰般横戈立马的奇女子，虽已年老谁能灭其千里之志，只愿相携共渡淮水，重返故里。

李清照《打马赋》