唐文  韩愈

shǐ wú dú mèng kē shū rán hòu zhī kǒng zǐ zhī dào zūn shèng rén zhī dào yì xíng wáng yì wàng bà yì bà yě yǐ wéi kǒng zǐ zhī tú mò zūn shèng rén zhě mèng shì ér yǐ wǎn dé yáng xióng shū yì zūn xìn mèng shì yīn xióng shū ér mèng shì yì zūn zé xióng zhě yì shèng rén zhī tú yú shèng rén zhī dào bù chuán yú shì zhōu zhī shuāi hào shì zhě gè yǐ qí shuō gān shí jūn fēn fēn jí jí xiāng luàn liù jīng yǔ bǎi jiā zhī shuō cuò zá rán lǎo shī dà rú yóu zài huǒ yú qín huáng lǎo yú hàn qí cún ér chún zhě mèng kē shì ér zhǐ ěr yáng xióng shì ér zhǐ ěr jí dé xún shì shū yú shì yòu zhī yǒu xún shì zhě yě kǎo qí cí shí ruò bú cuì yào qí guī yǔ kǒng zǐ yì zhě xiǎn yǐ yì yóu zài kē xióng zhī jiān hū kǒng zǐ shān shī shū bǐ xiāo chūn qiū hé yú dào zhě zhù zhī lí yú dào zhě chù qù zhī gù shī shū chūn qiū wú cī yú yù xiāo xún shì zhī bù hé zhě fù yú shèng rén zhī jí yì kǒng zǐ zhī zhì yú mèng shì chún hū chún zhě yě xún yǔ yáng dà chún ér xiǎo cī

hán yù dú xún

　　我开始读孟轲的著作《孟子》，这之后才知道孔子倡导的儒家学说值得尊崇，圣人的学说容易施行，王道思想容易统一天下，霸道思想可以称霸诸侯。我认为，孔子的弟子去世后，尊崇孔子的人只有孟轲而已。晚年读到扬雄的著作，更加尊崇相信孟子。因为扬雄的著作，孟子更加受到尊崇，那么像扬雄这样的人也可以说是圣人之徒吧？ 圣人的学说，没有传于后世。周代末年，好事的人各自以其学说向当时的君主求售，纷纷扰扰，十分混乱，六经和诸子百家的学说相互混杂，然而此时还有一些名师大儒在世（可以传授圣人的学说）。儒家经典在秦朝遭到大火焚毁，汉朝初年则又尊奉黄老之学，留存于世的纯粹儒家文献，只有孟轲的著作和扬雄的著作了。等看到荀子的书，于是才知道还有一个叫荀卿的人。考察其文辞似乎还不够纯粹；概括其主旨则不同于孔子的地方很少。大概应在孟子和扬雄之间吧？ 孔子删削《诗》和《书》，抄录改定《春秋》，合乎道义的保留下来，背离道义的就删掉它，所以，《诗》、《书》和《春秋》没有失当之处。我想删除荀子著作中那些不合乎道义的内容，附于圣人书籍之后，这大概也是孔子删《诗》《书》、削《春秋》的意思吧？孟子的著作醇之又醇。荀子和扬雄的著作，则是大旨纯粹而小处有瑕疵。

韩愈《读荀》