清文

yuè zhōng zhuāng shàng shū yǒu gōng yòu yǒu shén tóng zhī yù jiā lín zhèn yuè jiāng jūn shǔ shí wéi fàng fēng zhēng zhī xì shì luò yú jiāng jūn shǔ zhī nèi zhái zhuāng zhí rù suǒ qǔ zhū yì yǐ qí yòu ér hū zhī wèi jí zǔ qí qián jìn jiāng jūn fāng yǔ kè yì jiàn qí shén gé fēi fán jù jié zhī yuē tóng zǐ hé lái zhuāng yǐ shí duì jiāng jūn yuē rǔ céng dú shū fǒu céng shǔ duì fǒu zhuāng yuē duì xiǎo shì ěr hé nán zhī yǒu jiāng jūn yuē néng duì jǐ zì zhuāng yuē yí zì néng zhī yì bǎi zì yì néng zhī jiāng jūn yǐ qí yán zhī dà ér kuā yě yīn zhǐ tīng shì suǒ zhāng huà fú ér mìng zhī duì yuē jiù huà yì táng lóng bù yín hǔ bú xiào huā bù wén xiāng niǎo bú jiào jiàn cǐ xiǎo zǐ kě xiào kě xiào zhuāng yuē jí cǐ jiān yì jú qí biàn kě duì yǐ yìng shēng yún cán qí bàn jú chē wú lún mǎ wú ān páo wú yān huǒ zú wú liáng hè shēng jiāng jūn dī fáng dī fáng

qīng yì míng shén tóng zhuāng yǒu gōng

　　粤中的庄尚书庄有恭，幼年即有神童的名声。（他的）家在镇粤将军署旁边，有一次放风筝玩耍，（风筝）正巧落到将军署的内院中，庄有恭直接进入索要。所有衙役都认为他岁数小而忽略了他，没有来得及阻挡他进入。将军正好与客人在下棋，看到他神色气质与众不同，就询问他说：“小孩从哪来的？”庄有恭如实回答。将军说：“你读书了没有？曾经学过对对子吗？”庄有恭回答说：“对对子，小意思罢了，这有什么难的！” 将军问：“能对几个字的对子？”庄有恭回答：“一个字能对，一百个字也能对。”将军认为他自大吹牛，于是就指着厅里张贴的画让他做对子，说：“旧画一堂，龙不吟，虎不啸，花不闻香鸟不叫，见此小子可笑可笑。”庄有恭说：“就是这里一盘棋，便可以对呀。”应声对道：“残棋半局，车无轮，马无鞍，炮无烟火卒无粮，喝声将军提防提防。”

清佚名《神童庄有恭》