小 中 大

0

1

收藏

音对译 否 是

编辑于：2025-06-04 23:20:02  

沈既济 [唐代]

kāi yuán qī nián dào shì yǒu lǚ wēng zhě dé shén xiān shù xíng hán dān dào zhōng xī dǐ shè shè mào chí dài yǐn náng ér zuò é jiàn lǚ zhōng shào nián nǎi lú shēng yě yì duǎn hè chéng qīng jū jiāng shì yú tián yì zhǐ yú dǐ zhōng yǔ wēng gòng xí ér zuò yán xiào shū chàng jiǔ zhī lú shēng gù qí yī zhuāng bì xiè nǎi cháng tàn xī yuē dà zhàng fū shēng shì bù xié kùn rú shì yě wēng yuē guān zǐ xíng tǐ wú kǔ wú yàng tán xié fāng shì ér tàn qí kùn zhě hé yě shēng yuē wú cǐ gǒu shēng ěr hé shì zhī wèi wēng yuē cǐ bú wèi shì ér hé wèi shì dá yuē shì zhī shēng shì dāng jiàn gōng shù míng chū jiàng rù xiàng liè dǐng ér shí xuǎn shēng ér tīng shǐ zú yì chāng ér jiā yì féi rán hòu kě yǐ yán shì hū wú cháng zhì yú xué fù yú yóu yì zì wéi dāng nián qīng zǐ kě shí jīn yǐ shì zhuàng yóu qín quǎn mǔ fēi kùn ér hé yán qì ér mù hūn sī mèi 　　　　shí zhǔ rén fāng zhēng shǔ wēng nǎi tàn náng zhōng zhěn yǐ shòu zhī yuē zǐ zhěn wú zhěn dāng lìng zǐ róng shì rú zhì qí zhěn qīng cí ér qiào qí liǎng duān shēng miǎn shǒu jiù zhī jiàn qí qiào jiàn dà míng lǎng nǎi jǔ shēn ér rù suì zhì qí jiā shù yuè qǔ qīng hé cuī shì nǚ nǚ róng shèn lì shēng zī yù hòu shēng dà yuè yóu shì yī zhuāng fú yù rì yì xiān shèng míng nián jǔ jìn shì dēng dì shì hè mì jiào yìng zhì zhuǎn wèi nán wèi é qiān jiān chá yù shǐ zhuǎn qǐ jū shè rén zhī zhì gào sān zǎi chū diǎn tóng zhōu qiān shǎn mù shēng xìng hào tǔ gōng zì shǎn xī záo hé bā shí lǐ yǐ jì bù tōng bāng rén lì zhī kè shí jì dé yí jié biàn zhōu lǐng hé nán dào cǎi fǎng shǐ zhēng wéi jīng zhào yǐn shì suì shén wǔ huáng dì fāng shì róng dí huī hóng tǔ yǔ huì tǔ bō xī mǒ luó jí zhú lóng mǎng bù zhī gōng xiàn guā shā ér jié dù shǐ wáng jūn chán xīn bèi shā hé huáng zhèn dòng dì sī jiàng shuài zhī cái suì chú shēng yù shǐ zhōng chéng hé xī jié dù shǐ dà pò róng lǔ zhǎn shǒu qī qiān jí kāi dì jiǔ bǎi lǐ zhù sān dà chéng yǐ zhē yào hài biān rén lì shí yú jū yán shān yǐ sòng zhī guī cháo cè xūn ēn lǐ jí shèng zhuǎn lì bù shì láng qiān hù bù shàng shū jiān yù shǐ dà fū shí wàng qīng zhòng qún qíng xī xí dà wéi shí zǎi suǒ jì yǐ fēi yǔ zhòng zhī biǎn wéi duān zhōu cì shǐ sān nián zhēng wéi cháng shì wèi jǐ tóng zhōng shū mén xià píng zhāng shì yǔ xiāo zhōng lìng sōng péi shì zhōng guāng tíng tóng zhí dà zhèng shí yú nián jiā mó mì lìng yí rì sān jiē xiàn tì qǐ wò hào wéi xián xiàng tóng liè hài zhī fù wū yǔ biān jiàng jiāo jié suǒ tú bù guǐ zhì xià yù fǔ lì yǐn cóng zhì qí mén ér jí shōu zhī shēng huáng hài bú cè wèi qī zǐ yuē wú jiā shān dōng yǒu liáng tián wǔ qǐng zú yǐ yù hán něi hé kǔ qiú lù ér jīn jí cǐ sī duǎn hè chéng qīng jū xíng hán dān dào zhōng bù kě dé yě yǐn rèn zì wěn qí qī jiù zhī huò miǎn qí lí zhě jiē sǐ dú shēng wéi zhōng guān bǎo zhī jiǎn zuì sǐ tóu huān zhōu 　　　　shù nián dì zhī yuān fù zhuī wéi zhōng shū lìng fēng yān guó gōng ēn zhǐ shū yì shēng zǐ yuē jiǎn yuē chuán yuē wèi yuē tì yuē yǐ jiē yǒu cái qì jiǎn jìn shì dēng dì wéi kǎo gōng yuán chuán wéi shì yù shǐ wèi wéi tài cháng chéng tì wéi wàn nián wèi yǐ zuì xián nián èr shí bā wéi zuǒ xiāng qí yīn gòu jiē tiān xià wàng zú yǒu sūn shí yú rén liǎng cuàn huāng jiǎo zài dēng tái xuàn chū rù zhōng wài huái xiáng tái gé wǔ shí yú nián chóng shèng hè yì xìng pō shē dàng shèn hào yì lè hòu tíng shēng sè jiē dì yī qǐ lì qián hòu cì liáng tián jiǎ dì jiā rén míng mǎ bù kě shèng shǔ hòu nián jiàn shuāi mài lǚ qǐ hái gǔ bù xǔ bìng zhōng rén hòu wèn xiāng zhǒng yú dào míng yī shàng yào wú bú zhì yān jiāng mò shàng shū yuē chén běn shān dōng zhū shēng yǐ tián pǔ wéi yú ǒu féng shèng yùn dé liè guān xù guò méng shū jiǎng tè zhì hóng sī chū yōng jié jīng rù shēng tái fǔ zhōu xuán nèi wài jǐn lì suì shí yǒu tiǎn tiān ēn wú bì shèng huà fù chéng yí kòu lǚ bó zēng yōu rì jù yí rì bù zhī lǎo zhì jīn nián yú bā shí wèi jí sān shì zhōng lòu bìng xiē jīn hái jù mào mí liú chén dùn dài shí yì jìn gù wú chéng xiào shàng dá xiū míng kōng fù shēn ēn yǒng cí shèng dài wú rèn gǎn liàn zhī zhì jǐn fèng biǎo chén xiè zhào yuē qīng yǐ jùn dé zuò zhèn yuán fǔ chū yōng fān hàn rù zàn yōng xī shēng píng èr jì shí qīng suǒ lài bǐ yīng jí zhěn rì wèi quán píng qǐ sī chén gù liáng yòng mǐn cè jīn lìng piào jì dà jiāng jūn gāo lì shì jiù dì hòu shěng qí miǎn jiā zhēn shí wèi yú zì ài yóu jì wú wàng qī yú yǒu chōu shì xī hōng 　　　　lú shēng qiàn shēn ér wù jiàn qí shēn fāng yǎn yú dǐ shè lǚ wēng zuò qí páng zhǔ rén zhēng shǔ wèi shú chù lèi rú gù shēng jué rán ér xīng yuē qǐ qí mèng mèi yě wēng wèi shēng yuē rén shēng zhī shì yì rú shì yǐ shēng wǔ rán liáng jiǔ xiè yuē fú chǒng rǔ zhī dào qióng dá zhī yùn dé sàng zhī lǐ sǐ shēng zhī qíng jìn zhī zhī yǐ cǐ xiān shēng suǒ yǐ zhì wú yù yě gǎn bú shòu jiào qǐ shǒu zài bài ér qù

shěn jì jì zhěn zhōng jì

　　唐开元七年，有一个道士吕翁，获得了神仙之术。有一次他行走在邯郸的路上，住在旅舍中，收起帽子解松衣带靠着袋子坐着，一会儿见一个走在路旅途中的少年，这位少年就是卢生。他身穿褐色粗布的短衣服，骑着青色的马，准备去田间劳作，也在旅舍中停下，和吕翁同坐在一张席子上，言谈非常畅快。过了好长时间，卢生看看自己的衣服破烂肮脏，便长声叹息道：“大丈夫生在世上不得意，困窘成这样啊！”吕翁说：“看您的身体，没有痛苦没有灾病，言谈有度，却叹困，为什么啊？”卢生说：“我这是苟且偷生啊，哪有什么合适之说？”吕翁说：“这样还不叫合适，那什么叫合适呢？”回答说：“士人活在这世上，应当是建功立名，进出朝廷应该不是个将就是个相，家中用来盛装食物的鼎应该排成列，听的音乐应该可以选择地听，让家族更加昌盛家庭更加富裕，这样才可以说得上合适啊。我曾经致力于学习，具有娴熟的六艺，自己觉得高官可以容易地得到。现在已经是壮年了，还在农田里耕作，不是困还是什么？”说完，就眼睛迷蒙，昏昏欲睡。

　　当时店主正蒸黍做饭。吕翁从囊中取出枕头给他，说：“您枕着我的枕头，可以让您荣华富贵恰如夙愿。”这是一个青瓷枕头，两端开有孔，卢生侧过头去睡在枕头上，看见那孔渐渐变大，并且其中明亮有光。便投身进入，于是回到了家。几个月后，他娶了清河崔氏的女子做妻子，这女人容貌很美丽，卢生的资产更加丰厚。卢生非常高兴，于是衣服装束和车马，日渐鲜亮隆重。第二年，科举考进士，他通过了科举考试脱去平民的衣装，任秘书校对官，之后他又参加拔萃考试，转到渭南当县尉，不久迁升做监察御史，接着被提拔为起居舍人，授予知制诰的衔位，三年过后，出掌同州当地方长官，升迁到陕当牧，生性喜好水利建筑，从陕西开河八十里，解决了交通，当地的人们因此获利，刻石碑记录他的功德，改任卞州的地方长官，到河南道当采访使，应皇帝的命令到京城当京兆尹。当年，神武皇帝唐玄宗正用武力对付戎狄，拓展疆土，当时吐蕃的悉抹逻和烛龙莽布支攻陷了瓜沙，节度使王君毚刚刚被杀，黄河、湟水一带告急。皇帝想要具有将帅才能的人，于是授予卢生御史中丞、河西节度使的官职。卢生大破戎虏，斩杀了七千个首级，拓展了疆土九百平方里，建筑了三座大城来把守要害，边疆的老百姓在居延山立石碑歌颂他。回到朝廷按照功劳受到封爵授勋，封赏的礼仪非常盛大，官职升为吏部侍郎，迁升为户部尚书并兼任御史大夫。一时之间名望清高而尊重，大家都安然服帖。这样一来非常被当时的宰相所妒忌，宰相用流言飞语中伤他，被贬做端州刺史。三年后，应皇帝的命令到皇帝身边当常侍，没多久，当上了宰相。和宰相肖嵩、宰相裴光庭共同执掌朝政大权十多年，高明的经国谋略，每天接连发布，出谋划策启发皇帝，卢生被人们称为贤相。同朝的官僚害他，又诬陷他和边疆的将领勾结，图谋不轨。皇帝下诏把他关进监狱。官吏带着随从到他家马上将他抓起来了。卢生惊惶恐怕自己将要没命，对妻儿说：“我老家在山东，有良田五顷，足以御寒防饥谨，何苦要求官受禄呢？如今落得如此地步，向往当初穿短的粗布衣服、骑青色的小马，行走在邯郸的路上，得不到了啊！”于是拿刀自杀抹脖子。他的妻子赶紧抢救，才没有死。受他牵连的人全部死了，只有卢生被宦官求情保住了性命，免了死罪，流放到驩州。

　　过了几年，皇帝知道冤枉了卢生，重新任命他为中书令，加封燕国公，加给他的恩宠非同寻常。他生了几个儿子，名叫俭、传、位、倜、倚，都很有才能。卢俭中了进士，当上了考功员外；卢传当上了侍御郎；卢位当上了太常丞；卢倜当上了万年的县尉；卢倚是最出色的，年龄二十八岁，当上了左襄，他们所结的亲都是名门望族。有孙子十多个。卢生两次流放边塞，一再登上宰相高位，出入朝野，徘徊于高官爵位之间，五十多年，崇高显赫非常。如今性情颇为奢侈放荡，很喜欢放浪淫乐，后院的妻妾，都是天下第一的美色，先后赏赐的良田宅美女、名马，数都数不清。后来卢生年纪渐渐衰老，多次要求告老辞官，都没有得到允许。病了，皇帝身边的宦官前来探病，接踵而至，名医和上等的药材，没有不是最好的。将要死了，上奏书说：“我本来是山东一般的儒生，以在田圃中劳作而自得其乐。偶尔遇上皇上的恩宠，得以名列官员的位置。承蒙皇帝过分特殊的嘉奖，得到特别的俸禄和太多的家私，出门拥有隆重的仪式，进朝当上了宰相的高职，与朝中内外的皇亲国戚结交，锦绣人生多年。有负于皇帝的恩宠，对皇帝圣明的教化没有什么帮助。我不过是个小人却居了圣贤的位置遗留不少祸害，深感如履薄冰诚惶诚恐，一天比一天担心，不知不觉我已经老了。今年已经超过八十岁了，我的官位高到了三公的极点，命岁到头了，筋骨形骸都老了，弥留之际身体沉重困顿，等待死期的时日马上要完了，管不成什么事情的了，非常感谢皇上的无限圣明，白白辜负了皇帝的恩宠，永远歌颂当今皇帝这年代。非常感激和留恋。我非常诚恳地奉上此表陈述我的感谢。”皇帝下诏书说：“你以美好的德行，作我的首席辅佐，出可以作我的保障和护翼，入朝帮我实施和谐光明的朝政。平安繁盛二纪，完全是靠你啊，你得的疾病，原以为马上就可以痊愈。没想到病久难治，令我非常担心痛惜。现在命令骠骑大将军高力士去你家探望，好好治疗，为了我你要珍惜生命，还要心存希望，期望能够痊愈。”当天晚上，卢生去世。

　　卢生打了个呵欠伸了伸懒腰醒来，看见自己的身体还睡在旅舍之中，吕翁坐在自己身旁，店主蒸的黍还没有熟，接触到的东西跟原来一样。卢生急切起来，说：“难道那是个梦吗？”吕翁对卢生说：“人生所经历的辉煌，不过如此啊。”卢生惆怅良久，谢道：“恩宠屈辱的人生，困窘通达的命运，获得和丧失的道理，死亡和生命的情理，全知道了。这是先生你遏止我的欲念啊，我哪能不接受教诲啊！”一再磕头拜谢后离去。

沈既济《枕中记》