汉文  司马相如

chén wén wù yǒu tóng lèi ér shū néng zhě gù lì chēng wū huò jié yán qìng jì yǒng qī bēn yù chén zhī yú qiè yǐ wéi rén chéng yǒu zhī shòu yì yí rán jīn bì xià hào líng zǔ xiǎn shè měng shòu cù rán yù yì cái zhī shòu hài bù cún zhī dì fàn shǔ chē zhī qīng chén yú bù jí xuán yuán rén bù xiá shī qiǎo suī yǒu wū huò páng méng zhī jì bù néng yòng kū mù xiǔ zhī jìn wéi nán yǐ shì hú yuè qǐ yú gǔ xià ér qiāng yí jiē zhěn yě qǐ bú dài zāi suī wàn quán ér wú huàn rán běn fēi tiān zǐ zhī suǒ yí jìn yě 　　　　qiě fú qīng dào ér hòu xíng zhōng lù ér chí yóu shí yǒu xián jué zhī biàn kuàng hū shè fēng cǎo chěng qiū xū qián yǒu lì shòu zhī lè ér nèi wú cún biàn zhī yì qí wéi hài yě bù nán yǐ fú qīng wàn shèng zhī zhòng bù yǐ wéi ān lè chū wàn yǒu yì wēi zhī tú yǐ wéi yú chén qiè wéi bì xià bù qǔ 　　　　gài míng zhě yuǎn jiàn yú wèi méng ér zhì zhě bì wēi yú wú xíng huò gù duō cáng yú yǐn wēi ér fā yú rén zhī suǒ hū zhě yě gù bǐ yàn yuē jiā lěi qiān jīn zuò bù chuí táng cǐ yán suī xiǎo kě yǐ yù dà chén yuàn bì xià liú yì xìng chá

sī mǎ xiàng rú shàng shū jiàn liè

　　臣子听说物有族类相同而能力不一样的，所以力气要称誉乌获，速度要说起庆忌，勇敢要数到孟贲、夏育。臣子愚蠢，私下认为人确实有这种力士勇士，兽类也应该是这样。现在陛下喜欢登险峻难行之处，射猎猛兽，要是突然遇到特别凶猛的野兽，它们因无藏身之地而惊起，冒犯了您圣驾车骑的正常前进，车子来不及掉头，人来不及随机应变，即使有乌获、逢蒙的技术也施展不开，枯树朽枝全都成了障碍。这就像胡人越人从车轮下窜出，羌人夷人紧跟在车子后面，岂不危险啊！即使一切安全不会有危险，但这类事本来不是皇上应该接近的啊。
　　况且清扫了道路而后行车，驰骋在大路中间，尚且不时会出现拉断了马嚼子、滑出了车钩心之类的事故。何况在密层层的草丛里穿过，在小丘土堆里奔驰，前面有猎获野兽的快乐在引诱，心里却没有应付事故的准备，这样造成祸害也就不难了。看轻皇帝的贵重不以为安逸，乐于外出到可能发生万一的危险道路上去以为有趣，臣子以为陛下这样不可取。
　　聪明的人在事端尚未萌生时就能预见到，智慧的人在危险还未露头时就能避开它，灾祸本来就多藏在隐蔽细微之处，而暴发在人忽视它的时候。所以俗语说：“家里积聚了千金，就不坐在近屋檐的地方。”这说的虽是小事，却可以引申到大的问题上。臣子希望陛下留意明察。

司马相如《上书谏猎》