唐文  柳宗元

hé dōng xuē cún yì jiāng xíng liǔ zǐ zài ròu yú zǔ chóng jiǔ yú shāng zhuī ér sòng zhī jiāng hǔ yìn shì zhī qiě gào yuē fán lì yú tǔ zhě ruò zhī qí zhí hū gài mín zhī yì fēi yǐ yì mín ér yǐ yě fán mín zhī shí yú tǔ zhě chū qí shí yī yōng hū lì shǐ sī píng yú wǒ yě jīn wǒ shòu qí zhí dài qí shì zhě tiān xià jiē rán qǐ wéi dài zhī yòu cóng ér dào zhī xiàng shǐ yōng yì fū yú jiā shòu ruò zhí dài ruò shì yòu dào ruò huò qì zé bì shèn nù ér chù fá zhī yǐ yǐ jīn tiān xià duō lèi cǐ ér mín mò gǎn sì qí nù yǔ chù fá zhě hé zāi shì bù tóng yě shì bù tóng ér lǐ tóng rú wú mín hé yǒu dá yú lǐ zhě dé bù kǒng ér wèi hū 　　　　cún yì jiǎ lìng líng líng èr nián yǐ zǎo zuò ér yè sī qín lì ér láo xīn sòng zhě píng fù zhě jūn lǎo ruò wú huái zhà bào zēng qí wéi bù xū qǔ zhí yě dí yǐ qí zhī kǒng ér wèi yě shěn yǐ 　　　　wú jiàn qiě rǔ bù dé yǔ kǎo jì yōu míng zhī shuō yú qí wǎng yě gù shǎng yǐ jiǔ ròu ér chóng zhī yǐ cí

liǔ zōng yuán sòng xuē cún yì xù

河东薛存义将要离开，我柳宗元把肉装在俎上，把酒杯斟满酒，追着送他到江边，请他喝酒吃肉。并且告诉他说：“凡是在地方上做官的人，你知道自己的职责吗？（官吏）本是百姓的仆役，不是来奴役百姓的啊。凡是靠土地生活的百姓，拿出他们十分之一的收入雇佣官吏，是让（官吏）为自己主持公正啊。如今我（指官吏）接受了百姓的报酬，却懈怠自己的职责，天下都是这样。何止是懈怠，还进而贪污百姓的财物。假使在家里雇佣一个仆人，（仆人）接受了你的报酬，懈怠你的事，又偷窃你的财物器具，那么（你）必定会非常愤怒而辞退惩罚他。如今天下的官吏大多类似这样，可百姓却没人敢发泄愤怒并辞退惩罚他们，为什么呢？是权势不同啊。权势不同但道理相同，（这样）对百姓怎么办呢？有明白道理的人，能不感到恐惧警惕吗！”

薛存义代理零陵县令已经两年了。（他）早起晚睡思考政事，辛勤操劳身心；诉讼的人得到公正处理，赋税负担均衡，老弱之人没有心怀欺诈、显露憎恨（的情况）。他不白白接受报酬是确实的，他知道恐惧警惕是清楚的。

我地位低微且遭贬谪，不能参与考核官吏优劣的评议；在他离去的时候，所以赠送酒肉并加上这篇赠言。

柳宗元《送薛存义序》