金词  赵秉文

xī nǐ xǔ xiān rén wáng yún hè zèng yú shī yún jì yǔ xián xián ào làng xiān wǎng suí shī jiǔ duò fán yuán huáng chén zhē duàn lái shí lù bú dào péng shān wǔ bǎi nián qí hòu yù guī shān rén yún zǐ qián shēn chì chéng zǐ yě yú yīn yǐ shī jì zhī yún yù guī shān xià gǔ xiān zhēn xǔ wǒ tiān tāi yí huà shēn nǐ zhé yù lián wén bái hè tā nián cāng hǎi kàn yáng chén wú yǒu zhào lǐ bù tíng yù shuō dān yáng zǐ wèi yú zài shì sū zǐ měi yě chì chéng zǐ zé wú qǐ gǎn ruò zǐ měi zé shù jī yān shàng kuì cí hàn wēi bù jí ěr yīn zuò cǐ yǐ jì yì yān sì míng yǒu kuáng kè hū wǒ zhé xiān rén sú yuán qiān jié bú jìn huí shǒu luò hóng chén wǒ yù qí jīng guī qù zhǐ kǒng shén xiān guān fǔ xián wǒ zuì shí zhēn xiào pāi qún xiān shǒu jǐ dù mèng zhōng shēn yǐ cháng sōng liáo fú shí zuò kàn yún hū rán hēi ní luò shǒu zuì wǔ zǐ háo chūn jì yǔ cāng láng liú shuǐ céng shí xián xián jū shì hǎo wéi zhuó guān jīn què fǎn tiān tāi qù huá fà sàn qí lín

zhào bǐng wén shuǐ diào gē tóu · sì míng yǒu kuáng kè

过去王云鹤曾赠诗给我，意思是：告诉你这个高傲散漫的仙人闲闲居士，你因为既喜饮酒又爱吟诗而堕入了尘世。漫天黄尘遮蔽了来时的道路，你不到蓬莱仙山已五百年了。斯有个隐士玉山人对我说，你的前身是神仙赤城子。于是我写了一首七绝回答他们，诗的意思是：玉龟山下的真仙人，说我是天台山上神仙的化身。准备骑着白鹤去折仙境的玉莲花，待到将来再看沧海变桑田时扬起的尘埃。我的朋友礼部官员赵庭玉告诉我说，丹阳子说我是北宋文学家苏舜钦的后身。说我是神仙赤城子，那真担当不起，说是苏舜钦再世还差不多。惭愧的是我的文章比他还差一点。因此，我写了下面这首《水调歌头》以寄意。

像当年贺知章称李白为“谪仙人”一样，友人也称我为“谪仙人”。我历尽千劫依然尘缘未了，就落到了红尘中。我原本想骑着大鲸返回仙界，又担心神仙官府中的规矩会约束我，嫌我太过于率真。在梦中我几度和群仙畅谈，言笑晏晏。
倚长松，聊拂石，坐看云起云落，乐哉悠哉。不时以紫毫之笔，蘸天上的黑霓作墨，醉酒当书，狂放恣意。告诉那沧浪之水，可识得我闲闲居士，我要用你去洗净那尘世间的肮脏，把清白还给人间。然后我再返回天台，在那里披着头发骑着麒麟遨游于仙界。

赵秉文《水调歌头·四明有狂客》